Агрегатно стање је макроскопски облик постојања материје, униформних физичких особина, и униформног хемијског састава у којем честице (атоми, молекули, јони…) имају карактеристичнан просторни распоред и карактеристичне облике кретања.
Тип агрегатног стања (чврсто, течно, гасовито, плазма) зависи од односа термалне енергије честица и енергије међучестичних интеракција.
Промене агрегатних стања се називају фазни прелази.
Термодинамика |
---|
![]() Класична Карноова топлотна машина
|

Под особинама агрегатног стања подразумевамо статичке особине као што су:
- притисак
- температура
- ентропија
- топлотни капацитет
- симетрија просторног уређења (симетрија кристала у чврстом стању)
Као и динамичке особине као:
Одреднице које карактеришу „врсту честица“ од којих се систем састоји не одређују директно агрегатно стање. Другим речима, течност је течност јер се понаша као иста, па макар билавода, ацетон, етанол, антивода (антикисеоник + антиводоник), итд.
Нека добро позната агрегатна стања:
- чврсто
- текуће (течност)
- гасовито (Босе, Ферми и класични гасови)
- плазма
- У(1) суперфлуид (пример: Цоопер парови електрона у обичном суперпроводнику; део He4 текућине испод 4K; Босе-Еинстеин кондензат Rb атома)
Мање позната агрегатна стања су:
- суперсолид
- фракциона квантна Hall течност (нискотемпературни електронски гас)
- поремећена X-Y кристална решетка